vrijdag 22 april 2011

Borderline aanval

Gewoon bezig zijn met je normale dingen, je werk en een fijn liefdesleven, en daarnaast een ander huis hebben en een dochter die in dat andere huis woont.
Iemand met BL kan hier behoorlijk van in de problemen komen, het is mij laatst gebeurd.
Heel langzaam komen er bepaalde gedachten in je hoofd die iets aan het doen zijn, nieuwe ideeën worden razendsnel ontwikkelt omdat je voor iets vlucht.
Er wordt iets in gang gezet in je hoofd, en je denkt dan dat dat het beste is, je wordt er zelfs euforisch van.
De gedachte dat je dochter je nodig heeft.
De gedachte dat het huis er alleen staat zonder onderhouden te worden.
1 probleem op het huidige werk wat een enorme angst opleverde in mijzelf, daar is het allemaal mee begonnen.
Al dat geroddel dacht ik, hier wil ik meteen vanaf, ik wil hier niet meer zijn, ik mis mijn oude werk, ik mis mijn huis, ik wil weer een goede moeder zijn voor mijn dochter(schuldgevoel is erg groot daarover).
In een tijdsbestek van 4 dagen heb ik alles geregeld, ontslag ingediend, mijn oude werk weer teruggekregen, mijn dochter erg blij gemaakt...alleen mijn vriend en ik, ja dat was toch wel vreemd, maar ik schoof dat even weg, dat moest zich gaan ontwikkelen op een andere manier, latten dus.
Mijn nieuwe rooster kwam niet goed overeen met dat van mijn vriend.
De eerste problemen dienden zich al gauw aan. Op mijn eerste werkdag lag mijn werklijst er niet, de dame waar ik me vroeger zo aan ergerde had dat niet in orde gemaakt...
Het werk zelf maakte me moe, van hot naar her fietsen in de zon, dat had ik vroeger gedaan maar nu wilde ik dat toch niet meer???
Mijn dochter zat bijna alle dagen bij haar vriend, we hadden alweer irritaties gehad waardoor zij haar uitvalsbasis had en ik niet...
Daar zat ik dan op de bank in mijn oude huis, helemaal alleen en doodongelukkig, en wat ik nog het ergste vond, ik miste mijn vriend, mijn steun, mijn veiligheid, god wat gebeurd er met me...
Dit heb ik 9 dagen volgehouden, en binnen die tijd heb ik alles weer teruggedraaid, of het je uitput, nou reken maar!
Maar ik werd met een warm onthaal op mijn oude werk ontvangen, ze hadden me erg gemist, en dat heb ik nooit geweten, ben ik dan zo aardig?
Ik ben nu iig er gelukkig, poeh, alles is weer goedgekomen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten