Vanmiddag op het werk kreeg ik een telefoontje van mijn dochter, of ik haar hondje wilde hebben...
ik ben hier erg ondersteboven van, zij heeft hem als puppy opgevoed, is nu zindelijk, maar dat beestje is zo aan haar gehecht, die loopt de hele dag achter haar aan, dat heeft ze zelf altijd goed gevonden, en nu wil ze haar vrijheid terug, IK BEN HIER ZO VERDRIETIG OVER, ik heb erg gehuild vanavond, geen eetlust, niks, met adrenaline mijn werk gedaan vanavond, bah.
Ze zou de hond dan in april 1 jaar hebben pas....snik...erg he...pfff
dag allemaal, ik ben verdrietig. Dag lieve Bobby, ik hou van jouw zachte vacht en je lieve trouwe ogen, je bent om nooit te vergeten xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten